春夜宴桃李园序 / 春夜宴从弟桃花园序（李白）

　　fū tiān dì zhě，wàn wù zhī nì lǚ yě guāng yīn zhě，bǎi dài zhī guò kè yě。ér fú shēng ruò mèng，wèi huān jǐ hé?gǔ rén bǐng zhú yè yóu，liáng yǒu yǐ yě。kuàng yáng chūn zhào wǒ yǐ yān jǐng，dà kuài jiǎ wǒ yǐ wén zhāng。huì táo huā zhī fāng yuán，xù tiān lún zhī lè shì。qún jì jùn xiù，jiē wèi huì lián wú rén yǒng gē，dú cán kāng lè。yōu shǎng wèi yǐ，gāo tán zhuǎn qīng。kāi qióng yán yǐ zuò huā，fēi yǔ shāng ér zuì yuè。bù yǒu jiā yǒng，hé shēn yǎ huái?rú shī bù chéng，fá yī jīn gǔ jiǔ shù。

　　夫天地者，万物之逆旅也;光阴者，百代之过客也。而浮生若梦，为欢几何?古人秉烛夜游，良有以也。况阳春召我以烟景，大块假我以文章。会桃花之芳园，序天伦之乐事。群季俊秀，皆为惠连;吾人咏歌，独惭康乐。幽赏未已，高谈转清。开琼筵以坐花，飞羽觞而醉月。不有佳咏，何伸雅怀?如诗不成，罚依金谷酒数。